Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

LESLIE PINTCHIK μια τζαζ πιανίστρια από τη Νέα Υόρκη με ιστορία

Δανείζομαι πρόλογο από παλαιότερο κείμενο και τον αναμορφώνω, ώστε να ταιριάζει με την περίσταση.
Έχοντας πολλά χρόνια στην πλάτη της, ή μάλλον στα χέρια της, ως ζωντανή performer στα τζαζ κλαμπ του Village, η πιανίστα και συνθέτιδα Leslie Pintchik διαθέτει, στην πολυετή καριέρα της, μόλις έξι προσωπικά άλμπουμ. Στο δισκορυχείον έχουμε γράψει πριν καιρό για τρία απ’ αυτά –το “We’re Here to Listen” [Pintch Hard, 2010], το “In the Nature of Things” [Pintch Hard, 2013] και το “True North” [Pintch Hard, 2016]–, ενώ τώρα το ίδιο θα πράξουμε και για το πιο πρόσφατο, το έκτο της, που έχει τίτλοYou Eat my Food, You Drink my Wine, You Steal my Girl!” [Pintch Hard, 2017].
Σ’ αυτό το άλμπουμ η Pintchik εμφανίζεται μ’ ένα πολυμελές, για τα μέτρα της, σχήμα, καθώς , πέραν της ιδίας που παίζει πιάνο, ακούγονται και οι Steve Wilson άλτο σαξόφωνο, Ron Horton τρομπέτα, φλούγκελχορν, Shoko Nagai ακορντεόν, Scott Hardy μπάσο, κιθάρα, Michael Sarin ντραμς και Satoshi Takeishi κρουστά. Η μπάντα είναι πλήρης δηλαδή και έτοιμη φυσικά, για να αποδώσει τις έξι συνθέσεις τής Pintchik και τα δύο στάνταρντ, το “Im glad there is you” του Jimmy Dorsey και το “Smoke gets in your eyes” του Jerome Kern, που και αυτά διασκευάζονται με διάθεση μελετημένα ανατρεπτική. Το πρώτο γίνεται κάπως bolero, με «έξυπνη» αλληλουχία ακόρντων και εξαιρετική αρμονική προσέγγιση, ενώ το δεύτερο αποκτά κάποια βραζιλιάνικα «μποσανοειδή» χαρακτηριστικά (η βραζιλιάνικη μουσική είναι από τις πιο αγαπημένες της Pintchik, όπως διαβάζω), με ωραία γεμίσματα στο πιάνο και με το κοντραμπάσο σ’ ένα προεξάρχοντα ρόλο.
Από ’κει και πέρα υπάρχουν διάφορα, που μπορεί να πει κάποιος για τις συνθέσεις της Pintchik, όπως ας πούμε για την moody μπαλάντα “Mortal”, με τις μελωδίες στο άλτο και το φλούγκελχορν να κυριαρχούν, για το τιτλοφορημένο από ένα τηλεφωνικό μήνυμα “Your call will be answered by our next available representative…”, που εμφανίζει χιουμοριστικά στοιχεία, με παράξενες και απότομες παύσεις κ.λπ. ή για το “Happy dog”, που έχει μια νεο-ορλεανική γιορτινή αύρα (και όχι μόνο εξαιτίας του ακορντεόν).
Ένα μελετημένο μέχρι κεραίας άλμπουμ είναι το “You Eat my Food, You Drink my Wine, You Steal my Girl!” της Leslie Pintchik, μιας αθόρυβης, αλλά ουσιαστικής πιανίστριας-συνθέτριας της νεοϋορκέζικης σκηνής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου