Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

ΤΑΚΗΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ (1951-2017)

Πριν λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ο κιθαρίστας-τραγουδοποιός Τάκης Ανδρούτσος. Όλοι γνωρίζουν τον Ανδρούτσο ως κιθαρίστα και συνθέτη των Πελόμα Μποκιού (είχε γράψει το «Κάποιος πεθαίνει», μαζί με τους Ηλία Μαρινάκη και Βλάσση Μπονάτσο), λιγότεροι όμως τον γνωρίζουν ως κιθαρίστα στα Μπουρμπούλια του Σαββόπουλου και ακόμη λιγότεροι με το συγκρότημά του τον Μεγαβάτη, πάνω στην αλλαγή του αιώνα.
H πλήρης φωτογραφία του Άλκη Σαχίνη, που χρησιμοποιήθηκε στο "Περιβόλι του Τρελλού". Ο Τάκης Ανδρούτσος στην άκρη αριστερά.
Λέω πως δεν τον γνωρίζουν όλοι, όπως θα έπρεπε, ως κιθαρίστα του Σαββόπουλου, επειδή στο «Περιβόλι του Τρελλού» (1969) δεν αναφέρεται το όνομά του, ενώ και στην κλασική φωτογραφία του Άλκη Σαχίνη, στο οπισθόφυλλο είναι «κομμένος», καθώς σ’ εκείνη φαίνονται μόνον οι Άρης Τασούλης, Βασίλης Ντάλλας και Διονύσης Σαββόπουλος (στην πλήρη φωτογραφία είναι ακόμη οι Τάκης Ανδρούτσος και Νίκος Τσιλογιάννης). Έτσι, κυρίως από μαρτυρίες και διηγήσεις ξέρουμε πως στο «Περιβόλι» ακούγεται και ο Ανδρούτσος – ο οποίος, πάντως, έπαιζε πριν στους First (Μίκης Μίχος και άλλοι). Μετά, τα πράγματα είναι πιο γνωστά. Από ένα σημείωμα που υπάρχει στο ένθετο του CD του Μεγαβάτη διαβάζουμε:
«Μπουρμπούλια… Ελλάδα… Τέλος δεκαετίας ’60… Πελόμα Μποκιού… Τάκης Ανδρούτσος. Ηλικιακά σχεδόν έφηβος, μα μουσικά σχεδόν ενήλικος άρχισε το ταξίδι του μέσα στη μουσική παίζοντας κιθάρα στα τότε Μπουρμπούλια με τον Δ. Σαββόπουλο. Την ίδια περίπου εποχή οι Πελόμα Μποκιού γεννιούνται στην ελληνική ροκ σκηνή με τον Τάκη φυσικά ενεργό και πρωταγωνιστικό μέλος, συνθέτοντας και δίνοντάς μας τη διαφορετικότητα (σ.σ. ο Γιώργος Στεφανάκης τα γράφει;). Ένας άνθρωπος όμως τόσο ενεργητικός και έτοιμος να γνωρίσει καινούρια πράγματα δεν μπορούσε παρά να αφήσει τη γενέτειρα χώρα και να γυρίσει σχεδόν σε όλες τις ηπείρους, ψάχνοντας και συλλέγοντας μουσικές και όχι μόνο, εμπειρίες και ερεθίσματα. Στην Αμερική γνωρίζει τον Λάκη Χατζηδημητρίου (σ.σ. ντράμερ στον Μεγαβάτη), έναν εξαιρετικό μουσικό με τον οποίον την ίδια εποχή φοιτούν μαζί στο American Conservatory of Music στο Σικάγο και παίζοντας σε γνωστά τότε μουσικά σχήματα, στα μεγαλύτερα κλαμπ των Αθηνών. Η ίδια ανησυχία οδήγησε αυτούς τους έλληνες μουσικούς να γνωριστούν σε μια ξένη χώρα και να αναγνωρίσουν τη μουσική και φιλία ανάμεσά τους».
Για το μοναδικό CD τού συγκροτήματος Μεγαβάτης είχα γράψει κάποια λόγια στο Jazz & Τζαζ, την εποχή τής κυκλοφορίας του. Έψαξα, βρήκα το τεύχος και μεταφέρω εδώ τα σχετικά:
ΜΕΓΑΒΑΤΗΣ – Ονειρικό – Legend 2201251072 – 2002
Χαίρομαι, προσωπικώς, όταν βλέπω μουσικούς από την πρώτη γενιά του ελληνικού ροκ όχι απλώς να βρίσκονται στις επάλξεις, αλλά και να ηχογραφούν αξιοπρεπέστατους δίσκους. Ο Μεγαβάτης είναι το σχήμα που οδηγεί σήμερα ο Τάκης Ανδρούτσος, lead κιθαρίστας των Πελόμα Μποκιού, συνθέτης και στιχουργός του συγκροτήματος (σ.σ. του Μεγαβάτη εννοώ).
Χωρίς καμμιά διάθεση υπερβολής έρχομαι να πω πως το «Ονειρικό» είναι ένα αρκετά καλό άλμπουμ, που στέκεται πιο πάνω από τα μέτρια στάνταρντ του σημερινού ελληνόφωνου ροκ. Στίχοι αξιοπρόσεκτοι, πολλές φορές εξαιρετικοί («Μοναξιά», «Φέρτε τη νύχτα εδώ»), συνθέσεις μεστές, παίξιμο δυνατό από νέους μουσικούς και «καραβάνες» του χώρου (Γιώργος Στεφανάκης, Μίκης Μίχος), ωραίες ερμηνείες από τον Στάθη Γιαννακόπουλο. Το μόνο μειονέκτημα; Η κάπως υπερβολική και σχετικώς παλιομοδίτικη χρήση των keyboards. Ας είναι όμως… αν και χάθηκε κάπου μιαν ευκαιρία. Τα «Ζάρια» ενορχηστρωμένα με αληθινά πνευστά θα ήταν απλώς το καλύτερο latin-jazz τραγούδι, που θα ’χε ηχογραφηθεί ποτέ στην Ελλάδα (με ελληνικό στίχο). Κι έτσι όμως ίσως είναι…».
[Jazz & Τζαζ, #112, Ιούλιος 2002]
Μεταφέρω και τους στίχους του Τάκη Ανδρούτσου από τα «Ζάρια»: 

Όπως τα ζάρια που πετάς
κατρακυλώντας στάθηκα μες στης ζωής το τάβλι

Εξάρες ήμουν ή διπλές
είτε άσχημες είτε καλές ακόμα δεν το ξέρω

Αλήθειες έπρεπε να βρω
να ξεκινήσω το χορό χωρίς κανένα ταίρι

Απ’ το Βοριά ως το Νοτιά
περιέργεια με έτρωγε βαθιά τον κόσμο να γνωρίσω

Δεν είχα μέλλον να σκεφτώ και παρελθόν να θυμηθώ
έτσι Νοέμβρη βροχερό
ξεκίνησα απ’ το σταθμό για Ανατολή και Δύση

Όπως τα ζάρια που πετώ
στην αγωνία μου κοιτώ της μοίρας τα γραμμένα

Στα χέρια μου τα έσφιξα
ευχήθηκα και έριξα μα αδιαφορώ τι φέρνω

Αλήθειες βρήκα να σταθώ
να καταλάβω πως μπορώ τον κόσμο να κουνήσω 

Ακούμε το πολύ καλό αυτό τραγούδι, που έχει μουσική και στίχους του Τάκη Ανδρούτσου από τον Μεγαβάτη (Στάθης Γιαννακόπουλος τραγούδι, Τάκης Ανδρούτσος κιθάρες, Δημήτρης Παναγιωτάκης μπάσο, Λάκης Χατζηδημητρίου ντραμς, Μίκης Μίχος πλήκτρα). 
 

8 σχόλια:

  1. Και στους ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ ήταν κατά κάποιο τρόπο "άτυχος" γιατί ενώ είναι ο βασικός κιθαρίστας του γκρουπ στον δίσκο, στο όνομα του γκρουπ δεν υπάρχουν τα αρχικά του. Για την ιστορία οταν ηχογραφηθηκε ο δίσκος ο κιουρτσόγλου είχε ήδη αποχωρήσει. Ο Ανδρούτσος πήρε την θέση του Λάκη Ζώη που έμεινε μόνο για 15 μέρες στην μπάντα ως αντικαταστατης του Κιουρτσόγλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απιστευτο!εχω μια πρωτη κοπια απο το περιβολι εδω και πολλα χρονια, δεν ηξερα οτι ηταν κομμενη αυτη η πισω φωτο!Κριμα βρησκω την αυθεντικη πολυ ομορφη,στην
    κομμενη φαινεται λιγο το μπρατσο του Ανδρουτσου(κανεις δεν μπορει να φανταστει οτι προκειται για χερι)οπως δεν φαινεται η πιατοθηκη,στο οπισθοφυλλο οπως ειναι γνωστο γραφει μονο Διευθυνση ορχηστρας Γιωργος Κοντογιωργος.Ηχογραφηση Γ Κωνσταντοπουλος.Το θεωρω αδικο για τους δυο μουσικους που συμμετειχαν στον δισκο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το Περιβόλι του τρελλού κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 1969 το μήνα δηλ που ξεκίνησε ο Σαββόπουλος με τα Μπουρμπούλια τις ιστορικές εμφανίσεις του στο Ροντέο ξεφεύγοντας από τον κύκλο ας πούμε της Πλάκας
    Στο δίσκο δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα Μπουρμπούλια αλλά σίγουρα αυτοί παίζανε μαζί με άλλους που είχε φέρει ο ενορχηστρωτής Κοντογιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι "σίγουρα αυτοί παίζανε", αφού τους βλέπουμε έτσι κι αλλιώς στη φωτογραφία. Είναι δυνατόν να μην έπαιζε ο Ντάλλας και ο Τασούλης και να βάλανε τις φωτογραφίες τους έτσι ερήμην στο back cover; Και οι άλλοι δύο λογικά θα παίζουνε (αυτό λέει η λογική δηλαδή). Τώρα, αν ο Κοντογιώργος έφερε και sessions μουσικούς ας πει ο ίδιος ή και ο Σαββόπουλος (αν θυμούνται).

      Διαγραφή
  4. ναι αυτοί οι τέσσερεις παίξανε στο δίσκο Το είχε πει ο Ανδρούτσος σε μια συνέντευξή του στο Όγδοο Τώρα ποιοι άλλοι παίζουν τρέχα γύρευε Ο Νιόνιος δεν ασχολείται με τέτοια για να μας διαφωτίσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι απαράδεκτο, πολύ περισσότερο σε επανεκδόσεις σημαντικότατων έργων, να μην υπάρχουν πληροφορίες για την ήχογράφηση, τους συντελεστές, το πλαίσιο δημιουργίας/λοειτουργίας του έργου. Επικαιροποιημένες ή επικυρωμένες από τον δημιουργό ή κάποιους εκ των βασικών συντελεστών. Το τι λέγεται στις συνεντεύξεις είναι λόγια του αέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι, στις επανεκδόσεις τουλάχιστον έπρεπε να αναφέρονται τα πάντα. Η ευθύνη βαραίνει την εταιρεία και τον Σαββόπουλο εν προκειμένω.

      Διαγραφή
    2. Τι λόγια του αέρα; Λες ο Ανδρούτσος να έλεγε παραμύθι ότι έπαιζε στο δίσκο;
      Άλλωστε το τι έχουμε διαβάσει σε διάφορες επανεκδόσεις δε λέγεται
      Η ιστορική έρευνα όπου είναι δυνατή βέβαια μετράει

      Διαγραφή