Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 12

30/3/2017
Πήγαινα σε μια δουλειά το πρωί κι έξω από μια εκκλησία είδα αρκετούς μαθητές. Δε βιαζόμουν κι έτσι μπήκα μέσα για να δω τι συμβαίνει – από περιέργεια να πούμε. Έπαιζαν… «Χαιρετισμοί». Μέσα στην εκκλησία γινόταν της πουτάνας. Χάβρα Ιουδαίων. Κάθισα 5 λεπτά και δε βρέθηκε ένας παπάς, ένας ψάλτης, ένας επίτροπος, ένας καντηλανάφτης, κάποιος τέλος πάντων, να τους πει από μικροφώνου ένα «σκάστε ρε, αλλιώς σηκωθείτε φύγετε». Δε μιλάμε για τους καθηγητές… Αυτοί, απλώς, καμάρωναν.
Μάγκες μου μαζί με τη «διαγωγή» καταργείστε και το σχολικό εκκλησιασμό. Αν πριν δεν είχε ΚΑΝΕΝΑ νόημα, τώρα δεν έχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ νόημα.

30/3/2017
ΝΤΕΤΕΚΤΙΒΣ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ
(Αθήναι 1981)
«Ο βιομηχανικός κατάσκοπος θα προσπαθήσει με κάθε μέσο να έλθει σε επαφή με πρόσωπα ‘κλειδιά’, προκειμένου να πάρει τις πληροφορίες που θέλει. Οι μέθοδοί του είναι αυτοσχέδιες και δεν ακολουθούν κανένα συγκεκριμένο τρόπο. Εκμεταλλεύεται τις διάφορες ανάγκες και συναισθήματα των ανθρώπων που θα πλησιάσει. Πολλές είναι οι επιχειρήσεις που θα πληρώσουν 500 χιλιάρικα, για να έχουν μια έτοιμη έρευνα, για ένα φάρμακο π.χ., που αν την έκαναν οι ίδιες θα τους εστοίχιζε 5 εκατομμύρια».

30/3/2017
ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΑΦΙΣΑ
"Χριστός, Μωάμεθ, Βούδας, Ιεχωβάς / γκουρού και Κρισναμούρτι / άμα καείς απ' το χυλό / φυσάς και τη γιαούρτη..."
(Δ. Πουλικάκος)

29/3/2017
Πολύς κόσμος βλέπει σίριαλ – και φίλοι μου. Κυρίως ξένα. Καλωδιακά κ.λπ.
Ποτέ δεν είδα ξένο σίριαλ. Μόνο μερικά ελληνικά… από παιδί έως φοιτητής.
Το πρώτο σίριαλ που θυμάμαι να παρακολουθώ ήταν ο «Ο Παράξενος Ταξιδιώτης» (μαθητής στο Δημοτικό, την περίοδο 1972-73), ενώ το τελευταίο πρέπει να ήταν το κάπως καφκικό «Οι Συνυπάρχοντες» (1985) του Πάνου Κοκκινόπουλου, με τον φοβερό Χρήστο Τσάγκα, τον Πουλικάκο (που είχε γράψει και τη μουσική) κ.ά., στηριγμένο στο μυθιστόρημα με τον ίδιο τίτλο του Αριστοτέλη Νικολαΐδη, που είχε κυκλοφορήσει στο Μόντρεαλ (εκδόσεις Ωμέγα) το 1969.

29/3/2017
Δεν μπορεί... Τελικά πρέπει να υφίσταται κάποιος κρυφός διαγωνισμός, χρηματοδοτούμενος από κάποιο θινκ-τανκ του Σόρος, για το ποιος θα γράψει τη μεγαλύτερη μαλακία για την Αριστερά.
>>Εζησα την εφηβεία μου με την Αριστερά να ταυτίζεται με το απόλυτο καλό και τη Δεξιά με το απόλυτο κακό. Η καλλιτεχνική ζωή ανήκε μόνο στην Αριστερά, ενώ στη Δεξιά δόθηκε το σκυλάδικο.<<
Ο καλλιτέχνης Ρένος Χαραλαμπίδης 

28/3/2017 
Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Στέφανος Κασιμάτης της Καθημερινής ήταν εκείνος που αναρωτιόταν αν ο Μπελογιάννης, ένας καταδικασθείς «για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας του» (από το στρατοδίκη ΙΔΕΑατζή και πράκτορα της CIA Γεώργιο Παπαδόπουλο κ.ά. να υπενθυμίσω), θα έπρεπε να τιμηθεί από την ελληνική βουλή.
Ο κόλακας της αστικής ευπρέπειας Κασιμάτης θα ήθελε, προφανώς, να δει τον Μπελογιάννη να μετανιώνει σαν τον… κομμουνιστή πράκτορα Κώστα Πρέκα «Στα Σύνορα της Προδοσίας». Τότε, θα του άξιζαν αληθινές τιμές… 

28/3/2017 
ΚΙΝΕΖΟΣ – ΤΣΙΜΑΣ – ΚΟΣΙΩΝΗ στον ΣΚΑΪ
Απόψε στις 12 τα μεσάνυχτα είναι τελικά η «Ώρα της Γης».
Κατεβάζουμε όλοι γενικούς… 

27/3/2017 
Αυτό το CD το πουλάει ένας μόνο στο discogs 140 ευρώ. Άμα το θέλει κανένας, για να τσοντάρω να πληρώσω τον ΕΦΚΑ, το συζητάμε...

27/3/2017
Λυπηθείτε την… άυπνη Σία Κοσιώνη.
>>Έχω έναν εφιάλτη. Πώς θα διαχειριστώ τη στιγμή που ίσως θα είμαι αναγκασμένη να πω ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε και θα βγει από το ευρώ; Πώς το λες αυτό;<<
Ας απαντήσουν οι –εντός του ευρώ χρεοκοπημένοι– 125 χιλιάδες δυστυχείς εργαζόμενοι, που αμείβονται με λιγότερα από 100 ευρώ το μήνα, και τα 3,8 εκατομμύρια, που ζουν κάτω από συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. 

26/3/2017 
Χθες βρέθηκα σ’ ένα συγγενικό σπίτι (λόγω γιορτής) και είδα μετά από πολλά χρόνια την Εθνική (ποδόσφαιρο) κόντρα στο Βέλγιο. Είδα, κάπως αναγκαστικά, το δεύτερο ημίχρονο (αλλά έχασα το γκολ, το 0-1, που μπήκε στο 46). Κατ’ αρχάς να πω πως πέραν του Μήτρογλου και του Τοροσίδη, κι ίσως ενός-δυο ακόμη (το πολύ), όλοι οι υπόλοιποι παίκτες μας μού ήταν παντελώς άγνωστοι. Από τα λίγα λοιπόν που διαπίστωσα…
Η ομάδα μας είναι για γέλια. Οι παίκτες είναι άμπαλοι, κι αν παίζουν οι περισσότεροι απ’ αυτούς σε ομάδες του εξωτερικού (δεν ξέρω λεπτομέρειες) τούτο αποδεικνύει ένα και μόνο. Πως και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο είναι πλέον για πολλά γέλια. Οι Βέλγοι, που τρέχανε απλώς (τίποτ’ άλλο), είχαν μόνο έναν παίκτη, μπροστά, ένα μαύρο, που έκανε τη διαφορά (αυτός έχωσε και το γκολ της ισοφάρισης). Όλα τ’ άλλα... φτήνια. Τώρα, αν πω πως… το γλεντάω με την κατάντια ενός μεγάλου μέρους τού σύγχρονου ποδοσφαίρου ελπίζω να μη φανώ χαιρέκακος.

5 σχόλια:

  1. Για τα σήριαλ..δεν έβλεπες τις φοβερές Ρίζες με τον Κούντα Κιντέ?Τις θυμάσαι?τέλη του 70 στην ερτ και μέσα του 90 στο MEGA.σκέτη μαύρη δύναμη.με τη φοβερή μουσική του Quincy Jones.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά και τις θυμάμαι τις «Ρίζες» στην ΕΡΤ. Πρέπει να είχα δει κανα επεισόδιο, αλλά γενικά, όχι, δεν το παρακολουθούσα.
      Από ξένα παρακολουθούσα (όποτε μπορούσα) μόνο τα αυτοτελή. Άγιο, Χαβάη 5-0, Μάχη… όλα εκείνα της εποχής.

      Διαγραφή
  2. παλιά όλα ήταν ωραιότερα. το ποδόσφαιρο, η μουσική , οι γκόμενες , το φαγητό, τα σήριαλ και οι ταινίες Θαμου επιτρέψεις να σου απαντήσω με τον τίτλο μιας σχετικά καινούργιας ταινίας NO COUNTRY FOR OLD MEN

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ αναγνώστη Δημήτρη, αυτά που έγραψες για τον Αριστοτέλη Νικολαΐδη δεν είναι καθόλου παρεξηγήσιμα. Ούτε ανούσια. Αν θες τα στέλνεις ξανά, για να δημοσιευτούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ψάχνω τους Συνυπάρχοντες. Υπάρχει κανείς που να ξέρει αν έχει σωθεί η σeιρά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή