Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

IAN FAQUINI + PAULA SANTORO

Όσοι, λίγοι, ασχολούνται με το βραζιλιάνικο progressive στην Ελλάδα πιθανώς να θυμούνται το όνομα της τραγουδίστριας Paula Santoro (δύσκολο κι αυτό) από τους Sagrado Coração Da Terra – ένα από τα πιο αξιόλογα, σχετικά, βραζιλιάνικα συγκροτήματα των eighties. Στο παρόν Metal Na Madeira [Ridgeway Records, 2016] η Santoro συνεργάζεται βασικά με τον Ian Faquini στην ακουστική κιθάρα (ο οποίος, αν και είναι γεννημένος στην Μπραζίλια, ζει στο Berkeley, στην Καλιφόρνια από πολύ μικρός). Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας (στο session συμμετέχουν ανά περίπτωση κι άλλοι μουσικοί, που χειρίζονται μπάσο-ντραμς, ακορντεόν και κρουστά, ενώ σ’ ένα track, το φερώνυμο με τον τίτλο του άλμπουμ, η ορχήστρα… ξεφεύγει), το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, ξαναλέω, καταγράφεται σε εννέα πρωτότυπα τραγούδια, στα οποία η παρουσία τής Santoro είναι, όπως γίνεται αντιληπτό, κάτι παραπάνω από καθοριστική.
Σ’ αυτό το σχήμα, το κιθάρα-φωνή, είναι βασισμένο ένα μεγάλο κομμάτι της πιο προχωρημένης βραζιλιάνικης λαϊκής δισκογραφίας, καθότι πρόκειται για ένα εύπλαστο σχήμα, που αναδεικνύει όλες τις σχετικές ποιότητες – την φωνητική εκφραστικότητα από την μια μεριά και, βεβαίως, την λεπτεπίλεπτη οργανική συνοδεία, που μπορεί να παράσχει μια κιθάρα από την άλλη.
Τα τραγούδια είναι βασισμένα στο ρυθμούς που πηγάζουν από τις πόλεις και την ύπαιθρο τής ΒΑ Βραζιλίας (marakatu, frevo, baião, xote, toada, όπως διαβάζω στο net), ενώ οι στίχοι αφορούν ερωτικά και κοινωνικά θέματα, και συχνά σ’ ένα συνδυασμό τους (φτώχεια από τη μια μεριά, χαρά και γιορτή από την άλλη).
Η Santoro, παρότι τα χρόνια έχουν περάσει, διατηρεί τη δυναμική τής φωνής της, ενώ και ο Faquini στέκεται δίπλα της επί ίσοις όροις, συνοδεύοντας ουσιαστικώς και με σύνεση. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό σε γενικές γραμμές και σε ορισμένες περιπτώσεις… και κάτι παραπάνω (“Mãeda lua”).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου