Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

P.L.J BAND τι έγινε με τον νέο Αρμαγεδδώνα;

Τι συνέβη, εν τέλει, με τη συναυλία των… P.L.J Band στο Ηρώδειο, που θα δινόταν σήμερα (16/9), και στην οποία θα ακουγόταν ο «Αρμαγεδδών» στην πλήρη(;) και ολοκληρωμένη(;) μορφή του; Διαβάζω στο Αθηνόραμα κ.ά. πως μετατέθηκε για την 5/10, αφού είχε ήδη αλλάξει και το περιεχόμενό της… Ενώ αρχικώς διαφημίστηκε ως συναυλία των Τερμιτών/ P.L.J Band και με τίτλο «Armageddon/ Η Παράσταση» (με τις συμμετοχές του Γιάννη Κότσιρα και της Εστουδιαντίνας), στη συνέχεια μετατράπηκε σε συναυλία του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα (με… μεγάλα γράμματα), του Αντώνη Μιτζέλου και των Τερμιτών (με μικρότερα…), έχοντας πλέον και διαφορετικό τίτλο («Τα Τραγούδια της Γενιάς μας/ Armageddon»)… Φαίνεται πως εκείνος ο παλαιός progressive δίσκος από το 1982, που έκαναν οι P.L.J Band (οι μετέπειτα Τερμίτες) σε ετικέτα Vertigo εξακολουθεί να μην συγκινεί το… πολυπληθές κοινό, το οποίο γουστάρει προφανώς ν’ ακούει και να ξανακούει το βαρετό και κουραστικό «Πόσο σε θέλω» και όχι τις (εξ ίσου βαρετές και εν τέλει αδιάφορες) προφητείες του Ιεζεκιήλ και του Ζαχαρία. Αλλά, έτσι είναι αυτά τα πράγματα… Όσο… cult και να έγινε το “Armageddon” στα πέρατα του κόσμου, στην Ελλάδα δεν μπορεί παρά να αφορά λίγες εκατοντάδες άτομα (ούτε το 1/10 του Ηρωδείου δεν γεμίζουν). Κάποιους, εννοώ, από εκείνους που είχαν αγοράσει το LP όταν πρωτοβγήκε (παρά τα… θρυλικά «θαψίματα» των κριτικών της εποχής) και το γουστάρουν ακόμη, ή όσους (νεότερους), σήμερα, τη βρίσκουν (και καλά κάνουν) με τις «προγκρεσιβάδικες» επανεκδόσεις.
Με αφορμή λοιπόν τη συγκεκριμένη συναυλία, που μετατέθηκε, το ξαναλέω, για τις αρχές Οκτώβρη, γράφτηκαν πολλές υπερβολές στο internet σε σοβαρές και λιγότερο σοβαρές ιστοσελίδες. Στην σοβαρή naftemporiki.gr διαβάζεις π.χ. πως… «το έργο (σ.σ. ο “Αρμαγεδδών”) αποδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρο»(σ.σ.!!) –οι προφητείες είναι παντός καιρού, έτσι δεν είναι;–, πως... «εστιάζει στην τελική αναμέτρηση του καλού με το κακό, στον επερχόμενο ανεξέλεγκτο παγκόσμιο πόλεμο, στην απειλή του χάους και την ολοκληρωτική καταστροφή» (τρέχα γύρευε δηλαδή…), πως οι… «οι Τερμίτες (σ.σ. δηλαδή οι P.L.J Band) έκαναν έναν δίσκο, που, στο πέρασμα των χρόνων, δημιούργησε τον δικό του μύθο» (σ.σ. προσωπικώς δεν γνωρίζω κανένα «μύθο» που να δημιουργήθηκε γύρω από το “Armageddon” – εκτός και αν αναφέρεται κανείς σε κάτι μπούρδες που διαβάζαμε παλαιότερα πως ο δίσκος θεωρήθηκε… βλάσφημος, πως χτυπήθηκε από την Εκκλησία και αποσύρθηκε και άλλα τέτοια), πως το άλμπουμ… «…εκτός από τη συλλεκτική του αξία που συνεχώς αυξάνεται»[sic], εμφανίζει και... «καλλιτεχνική δυναμική που αναγνωρίζεται διεθνώς. Από τη Γερμανία μέχρι την Αυστραλία και από την Κίνα[sic] μέχρι το Μεξικό θεωρήθηκε ως ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του progressive και του ethnic rock[sic], αλλά και της underground[sic] σκηνής» και πως… «εδώ και τρεις δεκαετίες, διαρκώς ανεβαίνει “υπογείως” στην κορυφή πολλών έγκριτων μουσικών Top 10 του πλανήτη». Αν και δεν ξέρω ποια είναι αυτά τα «έγκριτα μουσικά Top 10 του πλανήτη» (αφήνω το underground, που, στα στομάτα και τις γραφίδες ορισμένων, έχει καταντήσει χειρότερο και από την... κοκακόλα), ξέρω, όμως, πως πριν δυο ημέρες μία EX κόπια πουλήθηκε στο eBay για 147 ευρώ… και άρα η συλλεκτική αξία του συγκεκριμένου δίσκου δεν μπορεί να «αυξάνεται συνεχώς».

από διαφημιστική καταχώρηση της εποχής (1982)
Εύχομαι να γεμίσει το Ηρώδειο με τον «Αρμαγεδδώνα» (που εν τω μεταξύ ξεχείλωσε με τα… τραγούδια της γενιάς μας, και άρα το βλέπω πιθανότερο), αν όμως δεν... τότε υπάρχει και η πλατεία Τιεν αν Μεν, ή έστω η Zócalo στο Μεξικό…

12 σχόλια:

  1. Όποιος έχει το κουράγιο ή το ενδιαφέρον να διαβάσει την ιστορία των P.L.J Band υπάρχει εδώ γραμμένη από πρώτο χέρι…

    http://pavlos-story.blogspot.gr/2007/12/1.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παραλέει για τη συναυλία για τους στρατιώτες στη μυτιλήνη. Ήμουν εκεί (μας πήγαν με το ζόρι -λόγω απροθυμίας- αφού μας έκαναν και κανονική επιθεώρηση). Δεν απαίτησε κανείς να βγουν οι μόνιμοι έξω. Την προλόγισε ο σηφουνάκης που ήταν τότε γ.γ. αιγαίου (?). Κάποιος μόνιμος εκφώνησε ένα μακρύ κατάλογο με ευχαριστίες προς όλη την πολιτική και στρατιωτική ιεραρχία του ΥΕΘΑ πριν δώσει το μικρόφωνο στο μαχαιρίτσα, ο οποίος είπε απλώς "εμείς δεν θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε κανένα".

      Διαγραφή
  2. Κάποιος Λ.Μ. άφησε ένα σχόλιο (δεν το δημοσιεύω αυτούσιο επειδή έχω τον λόγο μου) λέγοντάς μου πως το “Armageddon” δεν αναφέρεται στις προφητείες του Ιεζεκιήλ και του Ζαχαρία, αλλά στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. (Τον ευχαριστώ πολύ για τις αποκλειστικές πληροφορίες… της πλάκας). Επίσης μου λέει πως ή δεν έχω ακούσει τον δίσκο ή νομίζω πως την Αποκάλυψη την έχουν γράψει ο Ιεζεκιήλ και ο Ζαχαρίας… Όπα… και πνεύμα ο… Λάμδα Μυς…

    Λοιπόν Λ.Μ. επειδή εκτός από βλάκας είσαι και άσχετος, σε πληροφορώ πως το “Armageddon” (για το οποίον εγώ δεν έκανα καμμία κριτική, ώστε να πω «τα πάντα») εκτός από την Αποκάλυψη φυσικά (που δεν είναι βαρετή) στηρίζεται ΚΑΙ στις προφητείες του Ιεζεκιήλ και του Ζαχαρία (που είναι βαρετές και εν τέλει αδιάφορες). Όποιος έχει τον δίσκο και ανοίξει το gatefold cover θα διαβάσει στην αγγλική το… “Prophecy to Seir” του Ezekiel (είναι το κομμάτι Α3, το οποίον διαβάζει κάποια Helen Aristides στο βινύλιο), αλλά και το “Zechariah 14-12” (“Their flesh shall rot while… κ.λπ., κ.λπ.). Τράβα τώρα, λοιπόν, και βάλε το κεφάλι σου κάτω από τη βρύση… αφού δεν έχεις να βάλεις δίσκο στο πλατώ.

    (Αγαπητοί αναγνώστες μπορεί να είμαι λίγο απότομος έως και προσβλητικός προς τον ΜουΛου αλλά, πιστέψτε με, υπάρχει λόγος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι έτοιμος να καλύπτεις με κάθε τροπο τις γκααφες σου. Εγώ δεν είπα ότι δεν έχει και Ιεζεκιήλ , αλλά όταν γράφεις γι αυτον μόνο και τον Ζαχαρία, συμπεράνιουμε ότι έχεις άγνοια για τη λέξη ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ , και ούτε είχες ακούσει το δίσκο - Τώρα μπήκες και κατέβασες το κοβερ και πας να τα κουκουλωσεις. Επρεπε να κανεις κριτική για να αναφερεις τη βασική εμπνευση που ειναι ο Ιωαννης; Ξεχνάς το βασικό και γραφεις τη λεπτομερεια ; Μαλλον εσυ εισαι ο ασχετος και ο βλακας.

      Διαγραφή
    2. Ρε ηλίθιε ΜουΛου δεν έκανα κριτική στο άλμπουμ, για να αναφέρω «τα πάντα» – και ούτε μ’ ενδιαφέρει να κάνω. Εγώ έγραψα αυτά που ήθελα να γράψω την δεδομένη στιγμή. Μήπως θα έπρεπε να σου ζητήσω και την γνώμη γύρω από το τι θα έπρεπε να αναφέρω και τι όχι; Κι επειδή εκτός από ηλίθιος είσαι και αναιδής μάθε λοιπόν πως το 1996 στο βιβλίο μου «Ραντεβού στο Κύτταρο» (τόσο παλιά, όταν εσύ κοιμόσουν με τα τσαρούχια δηλαδή) είχα γράψει για τους PLJ Band ανάμεσα σε άλλα:

      «Το στιχουργικό μέρος απαρτίζεται από κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης και της Αποκάλυψης, τα οποία δημιουργούν κτλ., κτλ.»…

      Λοιπόν, κι επειδή μου λες εμένα πως κατέβασα το cover, τώρα, για να κουκουλώσω… –τι ρε βλαμμένε;– σου λέω και το εξής. Αν έχεις φιλότιμο (γιατί είσαι ένας γελοίος, ένα θρασίμι του κερατά – δεν βρίζω στο βρόντο…) βγες και πες… ναι ρε Φώντα, εγώ είμαι αυτός που σε πρήζω με τις μαλακίες που λέω κάθε λίγο και λιγάκι –αυτό είναι το πραγματικό μου όνομα– συχώρεσέ με… Κι εγώ, για να δεις πόσο θα εκτιμήσω το ξεβράκωμά σου θα σου χαρίσω μια κόπια του original “Armageddon” –ναι ρε πανηλίθιε, αυτή που κάνει 100, 200 ευρώ– για να την έχεις να θυμάσαι την ξεφτίλα σου.
      Άμε στο διάολο τώρα, και προσευχήσου στον Ευαγγελιστή Ιωάννη μπας και βρεις γιατρειά για την κακία που έχεις (για μένα) στη ψυχή σου.

      Διαγραφή
    3. Δεν στρώνει με τίποτα ο άνθρωπος Φώντα! Κάνει τον ΜουΛου ακόμα και στο blog του και απαντάει και.. στον εαυτό του.
      Μια μέρα θα γίνει το ξεβράκωμα,ξεκινώντας απο το θάνατου του Σιδηρόπουλου και τις χίλιες μ^&*%$#ς που έχουν ειπωθεί και γραφτεί απο τον εν λόγω αχαρακτήριστο.

      Διαγραφή
    4. Γεια σου Μιχάλη

      «χαιρετώ με τη γροθιά», όπως τραγουδούσε κάποτε και ο Σαββόπουλος…

      (λεπτομέρειες συν τω χρόνω)

      Διαγραφή
  3. Το "Armagedon" κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν είναι ιδιαίτερα καλός δίσκος, όχι κακός, απλά όχι κάτι το ιδιαίτερο. Καλό, στιβαρό παίξιμο, αλλά το concept είναι έως και πομπώδες και σίγουρα βαρετό, ενώ παρουσιάστηκε και μία δεκαετία αργότερα από ότι θα έπρεπε. Στην εποχή του πούλησε ελάχιστα και η όποια ύστερη φήμη του προήλθε από το εξωτερικό και πάλι περισσότερο από συλλέκτες και όχι από κριτικούς. Το κύριο σημείο ενδιαφέροντος ήταν το "εξωτικό" -Ελληνική Progressive Μπάντα με σπάνιο δίσκο. Τα λέγαμε τις προάλλες, στην καταχώρηση για τις τιμές των Ελληνικών δίσκων, να μην επαναλάβω εδώ το πως η αγορά των συλλεκτών δεν έχει συνήθως σχέση με τους κανονικούς μουσικόφιλους. Από κει και πέρα δικαίωμα των Τερμιτών να θυμηθούν μία ιδιαίτερη στιγμή τους. Δικαίωμα όμως και του κοινού όταν ακούει "Μαχαιρίτσας" να τον ταυτίζει με το "Ζηλεύω το μικρό σου το γατί"

    Φαντάζεστε τι θα γίνονταν αν οι Aphrodite's Child ανακοίνωναν μία επανένωση για να παίξουν το "666";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έχω γράψει δύο φορές στο παρελθόν για τους P.L.J Band…

    Η πρώτη, τον Δεκέμβριο του 1996, στο «Ραντεβού στο Κύτταρο». Ανάμεσα σε άλλα σημείωνα…

    «(…)Κάτι που δε θα πρέπει να παραλείψουμε έχει να κάνει με την απήχηση που βρήκε ο δίσκος στο εξωτερικό, κυρίως στη Γερμανία, όπου θεωρήθηκε ως ένα από τα σημαντικότερα progressive-rock LPs της δεκαετίας του ’80. Είναι γνωστή όμως η ροπή της γερμανικής σκηνής σε βαρύγδουπα και με μεταφυσικές αγωνίες συγκροτήματα, πράγμα το οποίο οι P.L.J Band “εκμεταλλεύτηκαν” απ’ ό,τι φάνηκε με τον καλύτερο τρόπο, μιας και το “Armageddon” εκδόθηκε εκεί και ως πειρατικός δίσκος βινυλίου και ως CD. Από εκεί η φήμη του LP επεκτάθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, όπου απασχόλησε ιδιαίτερα τους συλλεκτικούς κύκλους. Ως γνωστόν όμως οι συλλεκτικοί κύκλοι δεν ενδιαφέρονται μόνο για τη μουσική και οι P.L.J Band, με το μέγιστο πλεονέκτημα να προέρχονται από εξωτική προς αυτούς χώρα με άγνωστη rock παράδοση, εξελίχθηκαν σε γκρουπ φετίχ για πάρα πολλές δισκοθήκες(…)».

    Η δεύτερη, 12 χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2008 (όταν το LP επανεκδόθηκε από την Anazitisi) στο 189 τεύχος του Jazz & Τζαζ…

    «(…)Το 1979, όταν κυκλοφόρησε το 4-track EP και πολύ περισσότερο το 1982 όταν βγήκε το LP, το progressive rock –ακόμη κι εκείνο των Aphrodite’s Child και των Pink Floyd, που το είχαν περί πολλού και δικαίως οι PLJ– είχε σβήσει. Αισθητικώς δηλαδή είχε πει τα πάντα. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν απαγόρευε και δεν απαγορεύει, εννοείται, σε κάποιους που νοιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν τοιουτοτρόπως να το πράξουν, όμως είναι άλλο το να κάνεις, σήμερα, ένα τέτοιο άλμπουμ για το κέφι σου και άλλο να νομίζεις ότι με τέτοιους ήχους (και το ’82 και τώρα) θα μπορούσε να τύχεις διεθνούς καριέρας. Οι P.L.J το ήθελαν, το αποτόλμησαν, αλλά… δεν είχαν πάρει ούτε το Lower(…)».

    Μία ακόμη πιο νέα (και συνολική) αποτίμηση την κρατάω για το μέλλον…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε σχέση με τις προδιαγραφές του προγκρέσιβ ήταν πολύ μίνιμαλ συνθετικά και με χαμηλές τεχνικές απαιτήσεις απ' τους εκτελεστές (και όχι με τον τρόπο που οι genesis ή οι yes είχαν απλοποιήσει τη μουσική τους στο μεταξύ. Είχε το φιλόδοξο, το βαρύγδουπο και το πομπώδες του rick wakeman ξέρω γω, χωρίς την τεχνική- συνθετική και εκτελεστική). Πέρα απ' το ότι εμφανίστηκε αρκετά ετεροχρονισμένα, αφού είχαν προηγηθει οι apocalypsis και οι pete and royce -που έπαιζαν όντως πιο σύνθετα και απαιτητικά για τους εκτελεστές πράγματα- για να μην πω για aphrodites child και ακρίτας.Νομίζω ότι ήταν ένα tribute στα συγκροτήματα που τους είχαν επηρρεάσει,.με καθυστέρηση, όπως ίσχυε γενικά για τα παιδιά της μεταπολίτευσης.Οι μετέπειτα δουλειές -σε τελείως άλλο κλίμα- ήταν σαφώς πιο ενδιαφέρουσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ. Συνθετικώς τόσο οι Apocalypsis, όσο και οι Pete & Royce ήταν πιο ενδιαφέροντες (είχαν δηλαδή πιο «ψαγμένα» θέματα στους δίσκους τους), δίχως κι αυτοί ορισμένες φορές να ξεφεύγουν από το βαρετό και την επιδειξιομανία. Οι P.L.J. Band από την άλλη είχαν ωραία παιξίματα, μέτριες και προβλέψιμες συνθέσεις, αλλά δεν ήταν βαρετοί. Και αυτό ήταν το προσόν τους, ας το πω έτσι.

      Κι εμένα οι Τερμίτες μου αρέσουν περισσότερο – κάποια τραγούδια τους δηλαδή από τους πρώτους δίσκους τους. Όπως το «Μηχανικά» ας πούμε ή πάνω απ’ όλα τούτο εδώ…

      https://www.youtube.com/watch?v=VQcuZ4D_LBo

      Διαγραφή