Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

3. INDIAN SUMMER – Indian Summer – RCA Neon NE 3 – 1971
Από τότε που πρωτάκουσα το μοναδικό LP των Indian Summer – μία άγνωστη μπάντα από το Coventry – έχω ακριβώς την ίδια γνώμη. Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία, 5-10, άλμπουμ του βρετανικού progressive rock. Απίθανη ατμόσφαιρα, μεστές συνθέσεις, εξαιρετικά σόλο, άψογος τραγουδιστής, στίχοι που προκαλούν το... κοινόν αίσθημα· όπως οι βλάσφημοι, αντιθρησκευτικοί του “God is the dog”. Ο ήχος τους θυμίζει λίγο εκείνον των Caravan (αν και δεν έχουν πνευστά), καθότι είναι ντελικάτος με σαφή υπόγεια ένταση. Τα οκτώ κομμάτια, επειδή είναι όλα μέσης διάρκειας – από 5:26 έως 6:49 – και άρα «ισορροπημένα» κυλάνε με χαρακτηριστική άνεση, άνευ πλατυασμών και επαναλήψεων. Αυτό κάνει την ακρόαση πραγματική εμπειρία, ιδίως αν ακούς από το αυθεντικό βρετανικό βινύλιο (γιατί το αμερικανικό είναι κατώτερο) ή έστω από το παλαιό, καλό CD της Repertoire. Το mellotron του Bob Jackson, που είναι και ο βασικός τραγουδιστής είναι «όλα τα λεφτά», ενώ τα soli της κιθάρας του Colin Williams είναι από τα πιο jazzy σε όλο το prog circuit (ακόμη οι Paul Hooper ντραμς και Malcolm Harker μπάσο, vibes στη line-up). To μοναδικό ορχηστρικό “From the film of the same name” είναι μαγικό, ενώ τραγούδια όπως τα “Emotions of men” και “Glimpse” είναι από εκείνα που, όπως λέμε, μένουν και θα παραμένουν αξέχαστα. Παρά ταύτα σε διάφορα φόρα του internet βρέθηκαν κάποιοι, λίγοι, prog-fans που χαρακτήρισαν το άλμπουμ βαρετό... Μασάμε; Με τίποτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου